خب خب، بریم سراغ یه فیلم با اسم باکلاس "Wild Diamond" یا "الماس وحشی" خودمون. البته فرانسویا بهش میگن "دیامان بروت" که خب، خیلی هم فرقی نداره. این فیلم یه جورایی داستان بلوغ و بزرگ شدنه، اونم تو فرانسه. از اون فیلم‌های درامه که آدمو میبره تو حس و حال. کارگردانش یه خانومی هستن به اسم آگات ریدینگر، و این اولین فیلم بلندشونه، چه خوب! معلومه یه استعداد تازه داره خودشو نشون میده. جالبه بدونید که همین فیلم تو جشنواره کن هم رفته، اونم نه یه بخش کوچیک، بلکه برای نخل طلا و دوربین طلا هم نامزد شده. یعنی حسابی فیلم حسابیه و کلی سر و صدا کرده. البته نگرفته جایزه رو انگار، ولی نامزد شدنش هم کلی ارزش داره، مخصوصا برای یه کارگردان تازه کار. بازیگرای اصلیش هم یه سری چهره‌های تازه هستن مثل مالو خبزی و ایدیر ازوغلی، ولی اندره بسکن هم هست که خب یه کم شناخته شده‌تره. داستانش هم انگار از یه فیلم کوتاه خود همین کارگردان اومده، یعنی "من منتظر ژوپیتر هستم". چه اسمای عجیبی پیدا میکنن اینا! منتقدها هم که نگاه کردم، بدشون نیومده از فیلم. تو سایتای خارجی مثل "راتن تومیتوز" و "متاکریتیک" نمره‌های خوبی گرفته، یعنی "عموما نظرای مثبت" داشتن راجع بهش. این یعنی به احتمال زیاد با یه فیلم خوب و دیدنی طرفیم. در کل به نظر میاد "Wild Diamond" یه فیلم فرانسوی جمع و جور و خوش‌ساخته که هم داستان بلوغ یه نوجوون رو روایت میکنه و هم تو جشنواره‌های معتبر جهانی مثل کن مطرح شده. اگه اهل فیلم‌های درام و قصه‌های اجتماعی هستید، احتمالا از این فیلم خوشتون میاد. من که شخصا خیلی دلم میخواد ببینمش، مخصوصا که میگن فضای جنوب فرانسه رو هم خوب نشون داده. باید بگردیم پیداش کنیم ببینیم چه خبره! 😉🎬